เฮฮา วันสงกรานต์

วันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา ก้อได้หยุดกันยาวนานจุใจ(คนขี้เกียด) กันไปแล้วด้วยการออก พรบ.ฉุกเฉินจากท่านนายกฯ แหะ แหะ แต่ด้วยสถานการณ์บ้านเมืองในปีนี้ไม่ค่อยเป็นใจสักเท่าไหร่ หลายๆคนเลยหนีความวุ่นวายในเมืองกรุง ไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ก็ต่างกันไป ณ อารมนี้
สำหรับเราเองก้อไม่ได้ไปไหน เป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์กันอยู่ที่กรุงเทพ อยากจะบอกว่าถนนงี้โล่งมากกกกก แบบว่า แข่งรถได้เลยอ่ะ ปีใหม่ก้อปีใหม่เหอะ สู้วันสงกรานปีนีไม่ได้จิงๆ มาเริ่มกันที่วันแรกของช่วงสงกรานต์ ไอเราก้อเข้าใจว่าเกิดสถานการณ์แบบนี้ หม่าม๊าคงไม่ให้ออกไปไหน แต่ผิดคาดเราได้ออกจากบ้านจิงๆ แต่ไม่ได้ไปเล่นน้ำนะ ไปไหว้อาเหล่าม่าแทน สั้นๆง่ายๆ ก้อคือ อด！！ วันต่อมาดีจ้ายดีจาย หม่าม๊าอนุญาตให้ออกจากบ้านไปเล่นน้ำได้ แต่ก้อยังเป็นห่วงอยู่ บอกว่ารอดูสถานการณ์ตอนเย็นก่อน ก้อนะ เรามันยังอยู่วัยที่ยังมี "ความอยาก" อยากที่จะสนุก อยากเฮฮา กะเพื่อนๆอยู่อ่ะเน๊อะ จะว่าเราก้อไม่ได้นะของอย่างนี้มันไปตามวัย ฮ่าฮ่า สรุปป่าป๊าโทรมา บอกว่าสีลมจะมีการวางระเบิด ป๊าด！เอาอีกแล้ว งานเข้า สงสัยต้องนั่งเล่นคอมอยู่บ้านแน่ แต่ความพยายามของเรายังไม่หมดไป ยังตื้อแล้วตื้ออีก หม่าม๊าให้โทรไปถามเพื่อนที่บ้านอยู่แถวนั้น สรุปก้อได้คำตอบที่น่าชื่นใจ ปิติยินดีว่า ไม่มีการวางใดใดทั้งสิ้นเพราะตำรวจจับคนร้ายได้แล้นนน ยะฮู้...(รู้มาทีหลังด้วยว่า คนร้ายได้ค่าจ้างคนละ5000 บาทถ้วน กล้ามากกกกฮ่ะ) สรุปวันนั้นเราก้อได้ออกไปแรดกะเพื่อนๆที่สีลม แรกๆก้อเดินเอาหน่ะ สักพักมีรถกะบะของเพื่อนอากู๋มารับ อู๊ยซ์..หนุกหนานๆค่ะอารมนี้ ฮิ้ววว ฮิ้ววว กันไปฮิ้วววกันมา ความสนุกก้อจบลงหลังจากที่คนขับเดินมานับคนข้างหลังแล้วพูดว่า "นี่มากันกี่คน อ่อ 9 คน ก้อยังได้อยู่ เพราะรถคันนี้เคยทุกมาแล้ว 7 ศพ" ชัดมั๊ยเพื่อน แจ๋วเลยหล่ะ ยกมือไหว้กันเป็นแถวเลยทีเดียว ไอเราก้อได้แต่นั่งขำ ไม่ได้รบหลู่นะ แต่แค่ขำท่าเพื่อนที่ไม่ได้นัดกันไหว้แค่นั้นแหละ แต่ทำไมมันดูพร้อมเพียงกันได้เช่นนี้ พอเลิกเล่นก้อกลับบ้านแต่รู้สึกหิวๆ ก้อเลยแวะโซ้ยบะหมีเกี๊ยวกะน้องก่อนเข้าบ้าน ถึงบ้านก็ทำการอาบน้ำ สุดท้ายก้อเข้าเฝ้าพระอินทร์ วันนี้จบลงไปได้อย่างสวยงาม ในใจยังคิดอยู่ว่า พรุ่งนี้จะไปเล่นอีกดีมั๊ย แต่วันนี้เราปล่อยให้หม่าม๊าอยู่บ้านคนเดียวแล้ว แล้วเราก้อได้เล่นน้ำสมใจอยากเราแล้ว ถ้าอย่างนั้นวันพรุ่งนี้เราจะอยู่กับหม่าม๊าละกัน ไงไง ดูดีป่ะ ไม่ได้จะพูดให้ตัวเองดูดีนะ แต่พูดจากความรู้สึก ฮ่าฮ่า เริ่มเน่าและรีบสรุปดีกว่า(จิงๆ แล้วอายนิดหน่อยหน่ะ)วันรุ่งขึ้นเราก้อเลยปล่อยให้พี่น้องไปเล่นกะเพื่อนๆ ส่วนเราก้ออยู่กะหม่าม๊าสุดที่รัก สรุปแล้ววันหยุดช่วงสงกรานต์เราได้เล่นน้ำรวมทั้งสิ้น 1 วันเท่านั้น เย้..แต่ก้อมีความสุขที่ได้อยู่กะหม่าม๊าเพราะไม่อย่างนั้นก้อคงเป็นอีกวันที่หม่าม๊าต้องนั่งกินข้าวคนเดียว

ps.ตอนนี้เราโตขึ้น เริ่มรู้สึกว่าเวลามีค่ามาก หลังจากที่อาม่าเราเสีย และเราต้องเห็นพี่น้องของป่าป๊าเราเดินเข้าไปบอกข้างๆหูว่า รักแม่นะ หลังจากนั้นเราก็เลยเริ่มแบ่งเวลา อยู่กับหม่าม๊าเยอะขึ้น(จิงๆนะ เพราะเมื่อก่อนเราไม่ค่อยกลับบ้านหน่ะ555 แย่ๆๆ ห้ามเอาเป็นตัวอย่าง)